Tavsiye Yazılarım - Ümit Akçakaya

9 Mart 2021

Ümit hoca ile 2014 yılında, 16 yaşımda iken tanışmıştım. O dönem, belki de hayatımın beni dinleyebilecek, kendimi oluşturma yolunda ilerlerken zihnimin önüme çıkardığı bilinmezliklerle savaşmamda bana yardımcı olabilecek birine en çok ihtiyaç duyduğum zamanlarıydı. Ümit hoca ile tanışmadan önce bulunduğum farklı kurumlardaki seanslarda, kendimi birey olarak değil "hasta" olarak hissetmem gerektiği düşüncesine yakınlaştırıldığım için farklılıklarımı benimseme ve kendi ideal benliğime ulaşma yolunda önemli aşamalar kat edememiştim. Tüm bunların içerisinde bir de üniversite sınavı gerçeğiyle yüz yüzeydim. Kendimle ve geleceğimle ilgili kaygılarımın bilincimi sardığı bir dönemde, yardım için uzanan bir el, bir terapistten ziyade zihnimde kurduğum ideolojilerimi mükemmel bir saygı ve anlayış ile dinleyen bir dinleyici olarak Ümit hoca ile görüşüyor olmak deneyimlediğim en değerli şeylerdendi. Fikirlerime, değerlerime, birey olarak evrendeki var oluşuma odaklanmam ve belirlediğim hedeflerime giden yolda kararlı ve cesur adımlar atmam konusunda beni oldukça değerli bir şekilde aydınlattığı için minnettarım. Şu an mental açıdan bulunduğum konumda Ümit hocadan değerli izler görüyorum, bunun için de ayrıca minnettarım. Saygılarımla...

Adeviye Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Psikoterapi eğitimimiz sürecinde tanıma fırsatı bulduğum Ümit Bey insan ilişkilerindeki başarısı sayesinde tüm eğitim grubunun saygısını ve sevgisini kazanabilmiş nadir insanlardandır. Bunun yanında psikoloji alanındaki bilgisi ve tecrübesi sayesinde getirdiği yorumlar oldukça dikkat çekici olup, bu konuda bizimde tecrübelerinden, bilgisinden faydalanmamıza olanak vermiştir. Bilgisini paylaşmadaki arzusu onu harika iki eser vermesinde etkili olduğu kanısındayım. Bu bilgi birikimi ve insani niteliklerdeki yeterliliğiyle ideal bir terapist olduğu düşüncesindeyim.Çalışmalarında başarılar dilerim.

Uzm. Psk. Şükriye KARAHAN Meslektaş

9 Mart 2021

Hocam Uzman Psikolog Ümit Akçakaya ile İstanbul' da 'Zor İnsanlar' eğitiminde tanıştım. İki tam günlük eğitim süresi boyunca hocamı bilgi dolu ve bu bilgilerini danışanlarına en kısa sürede, en etkili şekilde aktardığını gördüm.Bilgili,iletişimi kuvvetli ve samimi. Eğer bir uzman psikolog arıyorsanız kesinlikle doğru adres. Hem engin bilgi ve tecrübesi hemde sıcak kanlı kişiliğiyle harika birisi. Umarım tercihlerinizde yararlı olur. Buşra Noyan.

Büşra Noyan Zor İnsanlarla İletişim Eğitimine Katılan

9 Mart 2021

Yeni emekli olduğum ama henüz mesleğime çok yabancı olan sivil yaşantıma entegre olamadığım bir dönemde kendi arayışımla buldum Ümit Bey’i. İki yıl önce de boşanmıştım üzerimdeki travma ikiye katlanmıştı. Hatta babam onlarla kalamayacağımı söyleyince travma üçe katlandı. Çocuklarımı çok özlüyordum. Ama bu haldeyken duygusal durumum onlardan bile medet ummayı gerektiriyordu. Bu da çocuklara duygusal yük olmaktı şimdi anladığım kadarıyla. Uzayda bir yerlerde koordinatları olmayan bir konumda gibi idim. (Hiçbir yerin ortasında) Hatta bir uçaktan paraşütsüz düşüyormuş hissi ile boğuşuyordum. En fazla 15 dk sonrası için plan yapabiliyordum. Her zaman aynı konuda iki ayrı karar karşıma çıkıyor beni adım atamaz hale getiriyordu. Bulunduğum mahalle (Konfor sahası)nin dışına çıkmak içimden gelmiyordu. İç sesim yoktu. Duygu yoktu. Tüm kanallar tıkalı idi. Uzay Yolu dizisindeki Mr. Spock kadar duygusuz ve mekaniktim. Ben ben değildim. Bendeki “ben”in kim olduğunu da merak ediyordum. Yunus emre ta 13. YY da demiş “Bir ben var bende, benden içeru” diye… O kaybolmuştu şimdi gördüğüme göre. O olmayınca hiçbir sistem çalışmıyordu. Bugünkü sistemde ana sunucu bilgisayarın çökmesi gibi… Tüm kısıtlı yaşantımı ezberden yaşıyordum. Her şeyi başkasına sorma ihtiyacı duymuştum. İç görüsü kaybolmuş, dış sinyaller (Baba, anne, el alem, patron, eş, çocuk talepleri) olmadan sistem çalışmıyordu. Tıpkı baz istasyonundan sinyal alamayan bir cep telefonu gibi. Sadece talebe cevap verebiliyordum. Mantık çalışıyor ama yaşamı algılamaya ve uygun cevap vermeye yetmiyordu. Duygu bölümü çalışmıyordu şimdi görebiliyorum. Temel olarak, önem derecesine göre; öfke, güvensizlik (Temel Güven Duygusu eksikliği), yıllarca kandırılmışlık duygusu, (Muhtemelen realiteden uzak beklentiler sonucu) manipüle edilme endişesi, genel endişe, matlık, yavaşlık, çaresizlik, pişmanlık, kendini suçlama, yaşama karşı isteksizlik, şüphecilik, dışarıyı suçlama, kendini görememe, her tartışmayı kazanma dürtüsü, vs. vs. kısaca çok yorulmuştum. Tüm kadınlar kız kardeş gibiydi. Bu arada bir karikatüre yaslanıyordum. Bu karikatürde kurbağanın kafası pelikanın boğazının içinde, ama elleri pelikanın boğazının dışında sıkıca kavramış, yutması imkânsız pelikanın. Ümit Bey’le tanışıncaya kadar bu imge ile durumu idare ettiğimi düşünüyorum. Kim bilir çevreme ne hissettirdim ben böyleyken… Regresyon (Yaşamın ilk dönemlerine doğru gerileme) durumunda olduğumu, kendimi narsisizmle savunduğumu, olguları siyah ve beyaz yaşadığımı gri ile tanışmam gerektiğini, “kendilik tasarımı” mın deforme olduğunu, ebeveynlerimin “kendilik problemlerini” bana yansıtarak allak bullak ettiklerini, kendi öz “Benlik” tasarımımı güdük bıraktıklarını. Demek ki koca bir kariyer de “Yapay Benlik”le yürümüş durumu idare etmek adına. Yani o ben değilmişim kariyerdeki kişi, bir sanal gerçeklikmiş… Yani Narsisizm bir savunma mekanizması olmuş… Realiteden uzaklaşmışım… “Aşırı itaat” eğilimi ile içselleştirmişim yansıtmaları… Yazılım deforme olmuş… Tekrar tasarlanması gerekmiş meğerse… Meğerse bu kendilik denen olgu bir dekoder gibiymiş, o olmadan hiçbir yayını çözüp izleyemiyor, algılayamıyormuşum… Anladığım somut şey ise, kendimi gerçekleştirmek yerine babamın onayını alabilmek uğruna onun istediği kimliği taklit etmişim yıllarca… Dediği kişiliği taklit ettim, ama asla gelmedi bu onay 50 yaşa rağmen… Gerek yokmuş o onaya… Kendi onayım bana yetermiş… Yaratılış gereği böyleymiş… Ne kadar karmaşık ve ürpertici görünürse görünsün yukarıdaki hususlar, aslında bize öyle gözükür uzmanı olmadığımız için… Bana da öyle gelmişti, bu karmaşık halimi nasıl anlatayım, onlar (terapistler) nasıl bilsin!… idi aklımın ucundaki… Bir ipucu tetikledi anlayabileceklerini; Yanımda destek almak için götürdüğüm yeğenime sorduğu sorular fikri mi değiştirdi. Bu kendiliğinden oldu… Ve kanaat getirerek danışmaya karar verdim, artık “Pelikanın” boğazını sıkarak yaşamaktan yorulmuştum! Bu gergin duruş nereye kadar dı! İyi ki de danışmışım… Meğerse onlar görürmüş tüm içeriyi yeter ki bir pencere açık olsun, yeter ki ben saklamayayım… Önce görüyor sonra kılavuzluk ediyor bu karmaşık ormanın içinden çıkmak için… Çıkıyorum kılavuz eşliğinde, navigasyonum çalışmaya başlıyor bu gizemli duygu yolculuğu esnasında ve gerisi bana kalıyor bir kere çalışınca sistem! Şimdi ne mi yapıyorum? Seyahat ediyorum, yazı yazıyorum, önceyi telafi ediyorum. Teşekkürler Ümit AKÇAKAYA, önünüz selamet olsun…

Ali Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Kendi içimde fazlasıyla huzursuz, tatminsiz ve yönsuz hissettiğim bir dönemdi. Ne yapıyorum, ne yaptım,ne yapacağım soruları fazlasıyla zihnimi dolduruyor ve cevapları toparlayamıyordum. İç sesimi duyamıyor, hislerime ulaşamıyordum aslında. Ümit beye İnternet üzerinden ulaştım. Paylaşımları ve yazılari ilgimi çekti. Kendimi anlamaya ihtiyacım olduğu dönemde bana ışık tutabilecegini düşündüm ve öyle de oldu. Sorduğu sorular ile yaptığımız çalışmalar ile zihnimin sakinlesmesine yardımcı oldu. Hissettiğim kaos ortamı azalırken, daha dingin ortamda hislerime ulaşmami sağladi sorulariyla. Savunma mekanizmalarimi farketmeme yardımcı oldu. İçimde bana ait olan, bir çok davranışımin kaynağı olan parçamı farketmeme, anlamama ve ona şefkat gösterip sevmeme zemin hazırladı. Bunların hepsinin sonucunda artık içimde bir kaos değil bir bütünlük hissediyorum. Bir şey yapmaya odaklanmıyorum, içimdekileri keşfettikce yapmak istediklerim önüme birer birer dökülüyor. Evrenle ruhumun bir bütün olarak dans ettiklerini hissedebiliyorum. Tüm bunları deneyimlememdeki rehberliği için kendisine teşekkür ederim.

kahramanlardanbirtanesi Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

ailemizde ilk defa bir kayıp yaşanmıştı ve annem bu kaybı kaldıramayacak kadar hassas bir dönemdeydi hemen bir psikolog arayışına girmiştik ve bu sitedeki tavsiye yazılarından yola çıkarak annemi ümit beye götürmüştük. Annemin tedavisi sürerken bana da bir şeyler oluyordu içimde inanılmaz bir suçluluk duygusu vardı uyuyamıyordum dayanamıyordum beni hapseden o suçluluk duygusuna. bir gece aniden nefesim kesildi ve o gece hem ablama hem de kendime çocukluğumda akrabalarımız tarafından maruz kaldığım cinsel tacizi itiraf ettim... ablam ümit beyle konuşmam için beni cesaretlendirdi ve benim de ümit beyle seanslarım böylece başlamıştı. 20 yaşında bir genç kızdım ama ümit beyin karşısında hala 7 yaşındaki korkak sessiz duyulmayı görülmeyi bekleyen bir çocuktum. ümit bey sayesinde büyüdüm gerçek dünyayı gördüm korkularımla öfkelerimle sevgisizliğimle güvensizliğimle yüzleştim. kimseye güvenemeyen ben, yaşadıklarımı kendime bile söyleyemediğim her şeyi ümit beye anlattım ve kurtuldum. ümit bey sayesinde 13 yıl sonra o karanlık kuyudan çıktım. o gün ve bugün arasında çok fark var şimdi.Ben suçlu değilim kendimi affettim, annemi babamı affettim. ilk defa umutluyum, mutluyum, kendimi tanıyorum kendimi seviyorum nefret ettiğim bedenimi artık kabulleniyorum.insanlarla iletişim kurabiliyorum, acılarımla yüzleşebiliyorum. Bunlar benim için ne kadar önemli bilemezsiniz...ümit beyle tanışmadan önce bir hayatım yokmuş benim. meğer ben, ben değilmişim. şimdi aynalara bakabiliyorum ve aynada gördüğüm kişiyi seviyorum.ben artık yaşıyorum. her başarılı adımım da ümit beyi anıyorum. ümit beyin seansları benim geç kaldığım okulumdu her şeyi orada öğrendim yapabileceğimi orada hissettim. herkes beni yapamazsın deyip aptallaştırırken ümit bey yapabilirsin dedi ve ben yaptım kendime inandım güvendim. güvenmek benim için en önemlisiydi orada öğrendim ümit beye güvendim. çok şükür ki geç de olsa ümit beyle karşılaştım ve hayatım değişti biliyorum ki benim gibi daha nice insanların hayatına dokunacak.. ümit bey güvenilir, profesyonel, samimiliğini hissedeceğiniz bir insan ona ne kadar teşekkür etsem az... benim üzerimde çok hakkı var ve her zaman kendi ve ailesi dualarımda.. Umarım bu yazım benim gibi cinsel taciz mağdurlarına cesaret verir de ümit beyle yepyeni bir sayfaya adım atarlar.

Fatma Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Ümit beyle internette okuduğum yorumlar sonucu zor bir dönemden geçerken tanıştım. Kendisini aradığımda bana uzmanlık alanını belirterek neler konusunda yardım edebileceğini anlattı. Doğru sorularla sorunlarımın tam üzerine vurgu yaparak aydınlanmama, kendimi tanımama ve çözüm arayışıma oldukça yardımcı oldu. Kendini tanıma oldukça zor ve uzun bir süreç henüz yolun başındayım fakat Ümit beye başvurarak iyi bir başlangıç yaptığımı düşünüyorum. Oldukça güler yüzlü, kibar ve gerçekten yardım etmek istediğini hissettiren bir terapist.

Emel Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Ümit bey ile daha önceki psikoloğum sayesinde tanıştım. Farklı illerde olduğumuzdan online görüşme yapacaktım.Ilk kez görüntülü seansı denedim ve sanki aynı odada gibi hissettim. Kesinlikle farklı illerde olanlar yada yüzyüze görüşme fırsatı bulamayanlar için önerim kaygılanmayın hicbir fark yok. Ümit bey işinde bugüne kadar gördüğüm en iyi psikologlardan. Yaşadığım ilde gerçekten kaliteli bir seans alabilecek psikolog bulamadım. Ümit beyle farkındalığım varken tanıştım ama birtürlü kendimle bağımı kuramıyordum. Gercekten neyi ne için yaptığımı sorgulayamıyordum.Ben sorumluluk almaktan bir süre kaçtım. Kabullenip daha huzurlu olmamı sağlayan kişi ümit beydir. Herkesin süreci çok farklı ama hayatınızda doğru ve düzgün bir yol çizmek istiyorsanız en önemlisi kendinizi bulmak istiyorsanız sizi aynalayacak ve profesyonel bir göz olacak kişi de ümit beydir. Iyi ki yollarımız kesişti :)

Merve T. Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Ümit hocamla ilk defa 2017 İzmir Kitap Fuarında tanıştık. Depresyon hakkında sorduğum soruma tatmin edici bir cevap verdi. Ardından "Uyanış" ve "Dönüşüm" adlı iki kitabını aldım. Tavsiye ettiği sırayla kitaplarını okudum ve mesleki becerisi konusunda ikna olduktan sonra kendisine ulaşarak terapiye gelmek istediğimi söyledim. Daha önce gittiğim terapisti bırakmıştım ve Ümit hocama bunu itiraf ettim oda ilk seanslarda çok dikkatliydi kaçmamam için:) Ümit hocamın 21 seanslık UDA ( Uyanış/Dönüşüm Atölyesi) adını verdiği program ile kendimle yüzleşmeye; duygularımı tanımaya ve bunları bastırmadan ifade etmenin önemini anlamaya başladım. Ümit hocamın mesleki yeterliliği ile ilgili şunları söyleyebilirim; *Disiplinli, *Çalışkan, *Hızlı kavrama, *Mizah yönü gelişmiş, ( Seanslar için önemli olduğunu düşünüyorum.) Ümit hocamın yaptığı işin başka bir adı olsaydı bana göre şu olurdu; "Duyguları İşleme Ustası" iş yerine de şu tabela asılabilir; "Duyguları İşleme Atölyesi" Eğer bir gün onun danışanı olursanız ilk karşılaşacağınız soruyu şimdiden söyleyeyim size: -Bugün hangi duygularla geldiniz? (Cevabınıza şimdiden hazırlanın ona göre :))

Şükran D. Bireysel Destek Alan

9 Mart 2021

Merhabalar, Öncelikle Ümit Beyden çok memnun kaldığımı belirterek yazıya başlamak istiyorum. Ben de terapiye gitmeden önce herkesin düşünebileceği gibi ''söz''le veya ''konuşarak'' diyelim, ''Nasıl bir iyileştirme süreci olabilir?,'' diyordum. Açıkçası o bunalımlı dönemlerde, bana konuşarak tedavi olma yöntemi hiç mantıklı gelmiyordu. İmkansız bir şeydi! Durumun kötülüğünden endişelenen ailemin ön ayak olmasıyla araştırmaya başlayarak, bu siteden yorumları da okuyarak, Ümit Beyi buldum. Fakat yine umutsuzluk devam ediyordu. Bu çaresizlikle neredeyse iki ay boyunca yine de 'belki' diyerek, git gel yapıyordum. İkinci ayın sonunda artık neyin ne olduğu hakkında Ümit Bey, elime verili bilgiler veriyor ve ilginç bir şekilde güven duymaya başlıyordum. Aynı zamanda şaşırıyordum da. Bence zaten mesele de karşındaki danışmana 'güvenme' durumu. Ben güven duydukça, kaçmadan, cesaretle yüzleşmeye başladıkça, sorunlar ortaya çıkıyor ve belirlenen sorunlarla mücadele etmek, onları tanıyarak aşmak kolaylaşıyordu. Ben bu kırılma anından sonra daha da korkmamaya başlayarak süreç içinde ilk önce kendimi, sonra da etrafımı tanımaya başladım. Bana kendini tanımanın getirisi şöyleydi; davranışlarımın sorumluluğunu almayı ve karşılaştığımız problemlerle mücadele etmeyi öğrendim. Ama şunu unutmamak gerekiyor; Ümit Bey kesinlikle hayal satmadı, bana kendimle yüzleşerek, mücadele etmeyi öğretti! Elimizde olmayan sebeplerle anlamlandıramadığımız olaylar gelebilir. Biz sürekli, ''Neden böyle oldu?,'' ''Niye benim başıma bunlar geliyor?,'' gibi cümleler kurabiliriz. İşte Ümit bey size neden geldiğini çok basit bir şekilde işaret ediyor. Ben 7 aylık bir terapi sürecinden geçerek kendimi tanımanın verdiği bir umutla ayrıldım terapi odasından. Eğer sabırlı ve içten olursanız, bu problemleri aşmanız, hem size hem etrafınıza çok çok iyi gelecek ve yaşamın kıymetini dışarıda değil, kendi içinizde bulacaksınız! Bunu tüm içtenliğimle yazıyorum.

Onurcan Bireysel Destek Alan
Açılacak eğitim ve etkinliklerden haberdar olmak için iletişim bilgilerinizi paylaşabilirsiniz
Bilgi Alın
Bilgi Alın
İletişime Geçin
Resepsiyon
Ümit Akçakaya
+90 (532) 585 2381